سایت مرتبط
اوقات شرعی
روزشمارغدیر
زندگي نامه فرستادگان الهی
یحیی ( ع )
( 0 Votes )
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 01 تیر 1392 10:04
- نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com
حضرت یحیی بن زکریا(ع) یكی از پیامبران بنی اسرائیل است كه نام مباركش پنج بار در قرآن آمده است. حضرت زکریا(ع) با بانویی به نام ایشاع (یا حنانه) خاله حضرت مریم(ع) ازدواج كرد. سالها گذشت و هر دو به سن پیری رسیدند ولی دارای فرزند نشدند. سرانجام زكریا(ع)در كنار محراب مریم(ع) غذاها و میوههای بهشتی دید، دریافت كه باید امیدوار به خدا بود، با این كه ۱۲۰ سال از عمرش گذشته بود و همسرش ۹۸ سال داشت ازدرگاه خداوند تقاضای داشتن فرزند كرد. سرانجام فرشتگان به اوبشارت دادند كه خداوند پسری به نام یحیی(ع) به تو عطا خواهد كرد، و چنین نامی تاكنون كسی نداشته است.
یوسف (ع)
( 0 Votes )
- توضیحات
- منتشر شده در پنج شنبه, 26 ارديبهشت 1392 07:06
- نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com
یوسف پیغمبر، فرزند یعقوب بن اسحاق بن ابراهیم خلیل ، یکى از دوازده فرزند یعقوب ، و کوچکترین برادران خویش است مگر بنیامین که او از آن جناب کوچکتر بود. خداوند متعال مشیتش بر این تعلق گرفت که نعمت خود را بر وى تمام کند و او را علم و حکم و عزّت و سلطنت دهد، و به وسیله او قدر آل یعقوب را بالا ببرد، و لذا در همان کودکى از راه رویا او را به چنین آینده درخشان بشارت داد، بدین صورت که وى در خواب دید یازده ستاره و آفتاب و ماه در برابرش به خاک افتادند و او را سجده کردند، این خواب خود را براى پدر نقل کرد، پدر او را سفارش کرد که مبادا خواب خود را براى برادران نقل کنى ، زیرا که اگر نقل کنى بر تو حسد مى ورزند. آنگاه خواب او را تعبیر کرد به این که به زودى خدا تو را برمى گزیند، و از تاویل احادیث به تو مى آموزد و نعمت خود را بر تو و بر آل یعقوب تمام مى کند، آن چنان که بر پدران تو ابراهیم و اسحاق تمام کرد.
این رویا همواره در نظر یوسف بود، و تمامى دل او را به خود مشغول کرده بود او همواره دلش به سوى محبت پروردگارش پر مى زد، و به خاطر علو نفس و صفاى روح و خصایص حمیده و پسندیده اى که داشت واله و شیداى پروردگار بود، و از اینها گذشته داراى جمالى بدیع بود آن چنان که عقل هر بیننده را مدهوش و خیره مى ساخت .
ایوب (ع)
( 0 Votes )
- توضیحات
- منتشر شده در پنج شنبه, 19 ارديبهشت 1392 09:29
- نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com
حضرت ایّوب(ع) مردی خوش سیما، خوش خو، پرهیزگار، نیکوکار، مهربان و بخشنده بود. خداوند او را به پیامبری برگزید. وی مردم را به سوی خداوند فرا خواند، ولی بیش از چند نفر به او ایمان نیاوردند.* حضرت ايوب(ع) مردى از روم بود. او پسر اموس یا افرص ، پسر دارح، پسر روم، پسر عيص، پسر اسحاق، پسر ابراهيم (ع) بود. او از نوادگان حضرت اسحق(ع) و نوه حضرت ابراهیم(ع) است. مادرش دختر حضرت لوط(ع) بود. همسرش "رحیمه" دختر افرایم فرزند حضرت یوسف(ع) بود. حضرت ايّوب(ع) صاحب چندين سر زمين از بلاد شام بود و نيز صاحب انواع گلّه از قبيل شتر و گاو و اسب و گوسفند و .... بود. او فردى نيكوكار و متّقى و مهربان بود. همواره از شيطان و وسوسه هاي او پرهيز مىكرد.
داوود (ع)
( 0 Votes )
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 31 فروردين 1392 06:54
- نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com
حضرت داوود از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است. او علاوه بر مقام نبوت، سلطنت و پادشاهی و اداره امور بنی اسرائیل را هم داشت.
داوود در زبان عبری «داوید » تلفظ می-شود و به معنای «محبوب» است. نام او در قرآن کریم 16 مرتبه در سوره های بقره، نسا، مائده، انعام، اسرا، انبیا، نمل، سبا و ص آمده است. البته بیشتر سرگذشت او در سوره های بقره و ص میباشد.
حضرت داوود در عبادت و بندگی خدا پایداری و جدیت زیادی داشت. در همه حال به یاد خدا بود. بسیار گریه و توبه و استغفار می کرد. شب زنده دار بود. نصف عمرش را روزه بود، یعنی یک روز را روزه می گرفت و روز دیگر افطار می کرد. این پیامبر خدا برای زندگیش، نظم و قاعده خاصی داشت، به این معنا که روزگار خود را به چهار قسمت کرده بود. بخشی از آن به قضاوت و حل و فصل مرافعات مردم و قسمتی برای تسبیح و عبادت خدا و بخشی دیگر برای تربیت جوانانش و قسمتی هم برای حاجات و امور شخصی اختصاص داشت.
سلیمان (ع)
( 0 Votes )
- توضیحات
- منتشر شده در شنبه, 31 فروردين 1392 06:41
- نوشته شده توسط اپراتور Sahand-Kavir.Com
حضرت سلیمان یکی از پیامبران عظیم الشان بنی اسرائیل است که از نظر مقامات مادی و معنوی، در تاریخ پیامبران بی نظیر میباشد. نام وی در قرآن کریم 16 مرتبه در سوره های بقره، نسا، انعام، انبیا، نمل، سبا و ص آمده است. او از مقربان درگاه الهی و بسیار شکرگزار خدا بود. مردی عالم و دانشمند که علم حکمت و قضاوت را به خوبی میدانست. او وارث همه مقامات حضرت داود علیه السلام، پدر خود است.
سلیمان از نوجوانی کاردان و لایق و نبوغ در او مشهود بود، بطوریکه میتوانست به درستی قضاوت و داوری کند و چون این شایستگی و وارستگی برای همه و مخصوصا پدرش، محرز و آشکار بود، لذا داود علیه السلام در آخر عمر خود، او را که سیزده سال بیشتر نداشت، به فرمان خداوند، به خلافت و جانشینی خود معین کرد. از این رو، حضرت سلیمان، مانند پدرش، هم به مقام نبوت و هم به مقام سلطنت و پادشاهی رسید.
مقالات دیگر...
منوی اصلی
پایگاه مراجع تقلید
-
امام خمینی (ره)
- آیت الله خامنه ای
- آیت الله تبریزی
- آیت الله سیستانی
-
آیت الله شاهرودی
- آیت الله مکارم شیرازی
- آیت الله فاضل لنکرانی
- آيت الله صافي گلپايگاني
- آيت الله بهجت
- آيت الله نوري همداني
- آيت الله محمد علي گرامي
- آيت الله ابوالقاسم خوئي
- آيت الله جعفر سبحاني
- آيت الله مظاهري اصفهاني
- آيت الله عبداله جوادي آملي
- آيت الله زنجاني
- آيت الله علوي گرگاني
- آيت الله روحاني
- آيت الله وحيد خراساني
- آيت الله ملكوتي
- آيت الله اراكي